XA ESTAMOS NO FIN DO ANO 2010

Pois xa estamos no fin de ano do 2010, e sempre e bó facer un pequeno balance, por unha parte un ano interesante xa que fixeronse diversas homenaxes a persoas siñificativas da nosa cultura, así o ano das Letras Galegas adicado a Uxío Novoneyra, homenaxe a Rosalía de Castro, a Carballo Calero, a Luis Seoane, quizás os mais destacables.
Pero por outra banda tuvemos un Xacobeo, mais centrado na relixión co da visita o Papa, e tamén na cultura, mais adicada a grandes figuras e eventos, faltando pois que se contara mais cos artistas de aquí da nosa Galiza, e sobre todo cos artistas de Compostela, cos cales non contaron en ningún momento, o cal foi unha oportunidade perdida de dar a coñecer os nosos traballos, o mesmo que non se fixeron intercambios con artistas de outros paises, que sí estiveron aquí.
Tamén problemas, como o retroceso no uso do galego, o paro que se incrementou, e as crises que sigen a afectar principalmente os que teñen mais dificultades.
Espero que no próximo ano se solucionen na medida do posible estes problemas, se conte mais cos artistas de Galiza e da Compostela, e que melloremos na solidaridade e humanidade, entendemento e comunicación, reflexionando sobre os novos retos, para mellorar a atual sociedade.

Un saúdo.

DOCUMENTAL DE HOMENAXE A MAN

Ven de estrenarse na casa de Cultura de Camelle, o pobo donde se instalou fai anos M. Man, un documental-homenaxe precisamente sobre M. Man, con motivo xa dos 8 anos do seu falecemento debido os efectos nocivos da marea negra do Prestige.Documental sobre él e sobre a súa obra. Man foi un artista e anacoreta, que vivía co mínimo, mais creaba o seu mundo, cheo de formas escultóricas, pictóricas, artesáns, fotográfica, sempre rodeado da propia natureza e recollendo dela os seus elementos que logo transformaba en obras de arte.
Así pode incluirse como artista do land art, da arte povera, da abstración simbólica, entre outras. Pero Man, era moito mais, o levar a vida e a arte de forma conxunta, nunha total fusión. Por elo era tan pouco entendido, sobre todo nun pobo pequeno mariñeiro como Camelle, aínda que pouco a pouco foise facendo un oco entre os veciños.
Mais tamén tivo as súas dificultades, por exemplo cando construiron cerca da súas obras, cando fixeron o dique de abrigo, e xa por último cando foi a marea negra do Prestige, que o levou a morte.
Benvido sexa logo este documental, titulado " Man, home sen paz", de Simón Vazquez e David Formoso, coa colaboración de Juan Creus, Antón Castro, Antón Sobral, e Carmen Hermo, e que sirva , para poñer en marcha xa o museo homenaxe a M. Man, para recoller e protexer a súa obra e o seu legado.
Un saúdo.

NESTES DÍAS DE MÚSICAS

Pois nestes días de case final de ano, a música ten unha presencia importante no meu medio, pois por unha parte xa está a rematar a miña exposición de pintura na Galería Borrón 4 de Cambados, titulada precisamente "Sons das augas".
Por outra banda, teño noticias de que a amiga e cantante Uxía Senlle, comenza por terras do Brasil , a súa Travesía da Saudade, con recitais por varias cidades e que tamén dará lugar a gravación do seu disco mais intimista e persoal, "Meu Canto".
E tamén o amigo e músico de Jazz, Abe Rábade, anda de xira para presentar o seu xa cuarto disco, Zigurat, donde entrea trío, e donde tamén a integración e conexión entre os músicos é a súa música é mais intensa.
Así pois a música, como outras artes, como manifestación do espiritu humano e da creatividade das persoas, contribuíndo a mellorar a propia condición humana, na súa sensibilidade, imaxinación e compromiso, para axudar tamén a que melloren as cousas no ano novo que pronto comeza.
Un saúdo.

HOMENAXES EN SAN AMARO

Agora que xa se está acabando o ano, é bó volver a revisar para non esquencer a aquelas persoas siñificativas da nosa cultura as cales se lle rendiu dalgunha maneira homenaxes.
E neste ano houbo varias, así dende Rosalía de Castro, Uxío Novoneyra, Carballo Calero, e tamén Luis Seoane. Precisamente na homenaxe a Luis Seoane, feita pola Academia da Lingua Galega, no cementerio de San Amaro da Coruña, donde se afirmou que foi un dos intelectuales mais importante dos ultimos tempos, tamén se aproveitou para recordar os ilustres escritores e galeguistas que están en dito cementerio, que xa debe considerarse como patrimonio da cultura galega.
Pois ahí están den Curros Enriquez, Pondal, Manuel Murgía, Anxel Casal, González Garcés, e Luis Seoane, entre outros.
Así pois homenaxe e recordo daqueles que traballaron pola cultura e o desenrolo do noso Pais, e foron mestres coas súas ensinanzas, escritos e traballos, dándonos exemplos para seguir camiños ou rutas de navigacións, que permitan seguir avanzando culturalmente e humanizando a nosa sociedade.
Un saúdo.

ENCONTRAR TRABALLO PARA O NOVO ANO

Pois este pode ser un bó desexo, que eu lle adico a todolos amigos-as, coñecidos-as, e demais persoas, que están no paro e que andan buscando traballo.
Esta crise, está deixando a moita xente no paro, e este é o principal problema para a maioria das persoas. Unha crise que tamén afecta o mundo cultural, con moitos recortes para iniciativas culturais, o mundo da edición, proxextos expositivos, medios de comunicación que desaparecen, como a Nosa Terra en edición de papel, Vieiros en edición dixital, e outros mais.
Menos axudas para a creación, o cal tamén levou a moita xente do medio cultural o paro, de ahí que sexa unha boa peticion e un desexo para un novo ano que se achega, e para toda a xente que o neceste, o de encontrar traballo para o novo ano.
Un saúdo.

XA ESTAMOS NO TEMPO DO NADAL

Xa estamos no tempo do Nadal do 2010, quedan uns 15 días para acabar un ano marcado sobre todo pola crese económica e polo paro principalmente. As medidas ademais certamente impopulares que adoptou o goberno, tampouco se ven efectivas, o seguir crecendo o paro.

Por outro lado, e tempo este de consumismo, de incitar a xente a que consuma e compre e gaste. Mais por outra parte, tamén é tempo de encontros, entre familiares, amigos e coñecidos, e esto realmente é o que importa, e falar de novas cousas e proxectos, e ir pensando nun novo ano mellor sempre que o anterior.

E tamén sempre e bó felicitar a xente coñecida, amigos e familiares, con unha postal feita aínda de forma artesanal e persoal.

Esta e a miña, esperando que vos guste.

Un saúdo , boas festas e bon ano novo.

EXPOSICIÓNS DENTRO DO FORO

Dentro do Foro Mundial pola Paz 2010, que está tendo lugar estes días en Compostela, tamén aparte das conferencias, mesas redondas, encontros, etc. , na defensa da paz e condena das guerras, tamén se fixeron algunhas exposicións como as que están no Museo do Pobo Galego, de fotografías, sobre o tema da guerra en Serra Leona, con fotos impresionantes de Gervasio sobre as mutilacións das máns de moitos habitantes, e logo outra exposición de fotografías nocturnas, sobre distintos habitantes do Sahara, que contan as súas vivencias nos territorios ocupados por Marruecos.
Tamén na Biblioteca Anxel Casal, hai exposición de banda deseñada sobre a guerra española do autor Carlos Gimenez, e unha exposición sobre literatura xuvenil e infantil sobre a paz.
Mostras interesantes e que nos fan reflexionar sobre a necesidade da paz e a defensa dos dereitos humanos. A pena , como en outras ocasións, e que non se contara cos artistas da cidade, que tamén os hai, para traballar sobre este tema da paz e contra da guerra.
Un saúdo.

EN HOMENAXE A MARCOS VALCÁRCEL

Faleceu fai uns días o escritor, historiador, articulista e dinamizador cultual, sobre todo na súa cidade de Ourense, Marcos Valcárcel. Tamén profesor, investigador, mais sobre todo activista cultural, e por toda esta actividade recibiu varios premios. Mais ultimamente, debido a enfermedade dexenerativa que padecía, estaba retirado da actividade pública, mantendo eso sí o seu blog, "As uvas da solaina", de gran interés e donde reflexionaba de distintas cuestións de actualidade.
Persoa tranquila, amable, con unha sonrisa sempre a pesar da enfermidade, tolerante e aberto os distintos aspectos da cultura. Especialista na xeración Nós, foi un digno sucesor deles, na paixón pola defensa da cultura da súa cidade, Ourense, e da cultura galega en xeral.
Nun dos seus ultimos artigos, decía collendo palabras de María Bethâna :"Navigar é preciso, viver nâo é preciso. Navigar, descubrir a vida en cada minuto, deixar as fiestras abertas e reconciliarse coa Terra". Pois que teñas boa viaxe Marcos polo mais alá.
Un saúdo.

FORO MUNDIAL POLA PAZ

Ten lugar estes días en Compostela un importante acontecemento, a presencia do Foro Mundial pola Paz, con xuntanzas, discusións, mesas redondas, debates, todos encamiñados a conseguir unha sociedade mellor, mais preparada, e mais consciente da defensa da paz, dos dereitos humáns, e de unha educación para a paz. Así dende intervencións do seu responsable en Galiza e Compostela como Manuel Dios, ata Mayor Zaragoza, e tamén Xosé Manuel Beiras, veuse constantando, que a pesar dos avances da humanidade, siguen existindo numeroso conflictos armados, que mentras morren uns 35.000 nenos de fame cada día, a industria armamentistica sigue medrando e se gastan en todo o mundo uns 3.000 millóns de dólares en armamentos.
Polo tanto estas xuntanzas sirven para denunciar os conflictos armados, os intereses das grandes potencias e outros estados(como o español) por seguir incrementando beneficios das industrias armamentísticas, e por outro lado a miseria, pobreza e fame que teñen paises subdesenrolados, que moitas veces están tamén en guerra.
Un mundo de desigualdades, inxusticias, e abandono, que cumpre corrixir, e polo tanto apoiar todas as iniciativas que denuncien estas situacións e traballen pola paz dende distintos ámbitos.
Un saúdo.

O DÍA DA EXPOSICIÓN DE MARIBEL DOS ANJOS

Ten as veces o montaxe dunha exposición as súas complicacións. Un pouco de esto foi o que nos pasou cos preámbulos da exposición de Maribel na A. Alexandre Bóveda da Coruña, a min, a Nando e a propia Maribel, pois xa na viaxe tuvemos mal tempo, con neve e todo. Logo para chegar o sitio cos cadros, varias dificultades por obras nas rúas. E logo o sistema de montaxe algo complicado para cadros e as composicións, que Maribel quería ademais, con seu bo gusto, dunha determinada maneira.
Pero o final, co tempo xusto, abriuse a exposición sin problemas, os cadros da expo "Campos lineais", encheron de cor e vida o espazo da sala, armonía de composicións, tensións e expresións, campos en expansión para trazar novas rutas imaxinarias, liñas como camiños a adentrarse nos misterios da vida.
Tamén o encontro cos colegas, amigos-as, charla, pinchos, bebida, proxectos, ideas, acompañaron os campos lineais, os campos de cor, de ideas e ilusións.
Un saúdo.

EXPOSICIÓN COLECTIVA EN NADAL

Con este frío inverno que se adiantou, o xuntarse compañeiros-as o calor dunha exposición de arte, e sempre gratificante, e entre a calor dos focos, as cores dos cadros, a inauguración ,fan que o frío desaparezca por momentos. Un pouco desto ocurriu o martes día 30 de Novembro, na exposición colectiva da Sala dos Empresarios do Tambre, organizada polo tamén pintor e compañeiro Manuel Nieto, que tamén participaba na mostra, xunto a pintores como Quintana Martelo, Xulio Maside, Xan Pardiñas, Morquecho, Vicente Prego, X. Martiño, Rafa Masiá, Iglesias Diz, Deli Sánchez, e eu mesmo.
Unha boa oportunidade para encontrarse, logo de tempo sin vernos algúns de nós, para charlar, falar de distintos temas, da exposición, de proxectos, e da vida en xeral. Encontro pois de amigos e compañeiros da arte, que xuntos vamos avanzando, facendo cousas creativas, nestes tempos difíciles de crese económica, mais de seguir a traballar con ilusións.
Un saúdo.

HOMENAXE A FERNÁNDEZ DEL RIEGO

Foi Francisco Fernández del Riego, Don Paco, unha das persoas que mais e mais tempo traballou pola cultura galega, polo galeguismo, e por facer discípulos que continuases a labor da defensa e traballo a prol da cultura galega. Así pois dende moi novo, formando parte das Mocedades Galeguistas, logo xunto a Castelao e Bóveda redactando o primeiro Estatuto de Galicia, nos tempos difíciles da dictadura franquista, con penurias e carcel, tamén traballando para seguir co espíritu galeguista, e cos contactos coa xente galeguista que tuvo que emigrar por culpa do franquismo.
Logo nos anos 50 funda con outros intelectuales a editorial Galaxia, que vai poñer en valor os traballos de tanta xente que traballou por Galiza, tamén a revista Grial.
Foi presidente da Real Academia Galega, e dende ela, ademais de renovala, impulsou a celebración do Día das Letras Galegas, e logo a Fundación Penzol, e tamén a constitución da súa biblioteca e Fundación.
Un traballo continuo, de escrita, e publicacións, e edicións, todo para entregar o noso pobo galego, para manter a conciencia viva do galeguismo, sin estidencias, sin venganzas, abrindo novos camiños o futuro, mais criticando os que se queren aproveitar e con artimañas, confunden e obstaculizan o desenrolo da nosa cultura.
Un exemplo pois para as xeracións seguintes, de ahí o meu homenaxe.
Un saúdo.

A INAUGURACIÓN DA EXPOSICIÓN

E logo o día 26 foi a inauguración, ou como mellor me gusta a mín a apertura da exposición, ata Cambados desplazamonos dende Compostela, eu, Livi, Maribel e Nando, nunha viaxe de charla e tranquilidade. Xa en Cambados, na Galería a exposición ben colocada e luminosa, grazas o bon traballo do galerista Luis Silvoso, co cal falamos de diversos temas, presenteille os compañeiros-as, alí tamén estaba a muller e un irmán de Luis, e logo viñeron compañeiros dos tempos de pintura, como Saúl Otero e Guillermo Pedrosa. O tempo foi pasando , entre charlas, recordos, diversas fotos, viños e pinchos, mirando as miñas obras, e falando das mesmas, e tamén mirando diversas obras do fondo da Galería, falando de outros artistas e xente que non pudo vir. A arte pois sempre presente.
E despois a volta a Compostela, para seguir falando e reflexionando de diveros temas, e como non, da arte, nestes tempos difíciles, mais con interés , iniciativas e proxectos , para seguir traballando e logo expoñer os traballos.
Un saúdo.

XA QUEDOU MONTADA A EXPOSICIÓN

A miña exposición, "SONS DAS AUGAS", xa quedou montada na Galería Borrón 4 de Cambados. Ata alá acompañamos os cadros, eu mais Nando, facendo unha viaxe pola beira da Ría de Vilagarcía, unha viaxe tranquila e de recordos, o pasar por Padrón, Cesures, Catoira, Carril, Vilagarcía, e logo Cambados. As paradas para ver o mar, que estaba tranquilo nestes días de frio, as cores do mar reflectían tamén as cores dos cadros da auga, acompañados estes pola música, que tamén a nós nos acompañou na viaxe.
Logo en Cambados, encontros e recordos, alí mentras colocabamos as obras, estaba Luis o Galerista, charlamos de diversos temas, e logo apareceu como por arte de maxia, o pintor Lino Silva, toda unha institución en Cambados, e recordamos tempos de encontros nos 80 en Compostela, e outras historias mais, mentras os cadros iban buscando os seus espazos nas paredes da Galería.
Un saúdo.

"SONS DAS AUGAS"

Estaba ultimando os cadros para a miña exposición individual na Galería Borrón 4 de Cambados, na Buahardilla donde teño un dos talleres, nestes días de chuvia intensa, e donde o son da auga da chuvia, batía forte contra das ventás, das tellas, das velux, e precisamente os cadros nos que estaba a traballar trataban deses temas, das composicións dos sons das augas, e paulatinamente iban configurandose, acompañados deses sons recollidos da propia natureza, e logo tamén dos sons que quedaron nos recordos, das fervenzas, dos ríos, dos encoros, dos mares,por eso de ahí tamén o título da exposición "Sons das augas".
Un saúdo.

DOS MAGOSTOS

Agora no Outono, que xa ven con frío e chuvias, e outras con temporais, os magostos como celebración popular do outono, achéganos un pouco de calor o corpo, e tamén acompañadas as castañas por outros alimentos e bebidas desta época do ano, fai que entremos en calor, ademais das boas compañías, das conversas, arredor do lume e das castañas asadas.
Castañas e castaños, froitos e árbores de tradición na Nosa Terra, e que convén manter e transmitir as novas xeracións, por eso os magostos, como celebración e referente a estación do Outono, tamén convén manter e transmitir. Poética e plástica, do lume, das castañas, das paisaxes outonais, de tempos de xuntanzas e conversas, para escorrentar os frios e as cousas malas, tempo de humanidade, de achegamentos, para superar atrancos e dificultades.
Un saúdo.

AUGAS SAUDABLES

A auga e fonte de vida e saúde, necesaria para a existencia humán. E ademais no tema das augas saúdables, temos en Galicia unha riqueza de augas minerais e medicinais que a converten en privilexiada. A carón destas fontes e manancias mineromedicinais, naceron os balnearios, que xa na época dos romanos eran as termas. Logo pasaron moitos séculos, ata que volveron os grandes balnearios, tipo Mondariz, A Toxa, Carballino entre outros, e hoxe xa hai en diversos lugares e cada vez mais, a partir de mediados dos anos 90, e sobre todo na provincia de Ourense.
Descanso, ocio , disfrute da natureza, e saúde, van ligados os balnearios e augas mineromedicinais, por eso e tan importante coidar as augas, non contamiñalas, poñelas en valor e conseguiremos mellorar as nosas vidas e a nosa natureza.
Un saúdo.

OITO ANOS DO PRESTIGE

Xa van alá 8 anos da catástrofe do petrolero Prestige, que logo da mala xestión política e de andalo paseando de un lado para outro, encheu de chapapote as nosas costas e as nosas vidas. Mais non foi o único, antes houbo varios afundimentos de petroleros tamén nas nosas costas, como o Urquiola, Casón, Andrios Psatria, Erkowit, entre outros, o cal nos demostra que polos nosos mares circulan cantidade de petroleiros e barcos con mercancias perigosas, e que con temporal mariño, fagan que sexan potenciais bombas contamiñantes.
E aínda a pesar de todos estes desastres, non se puxeron en marcha todas as medidas necesarias para evitar estes sucesos.
Por iso os que amamos e defendemos o mar temos que seguir a protestar e reivindicar mais medidas de controles para acabar coas mareas negras.
Un saúdo.

TEMPORAL CONTRA DA OBRA DE MAN

Outro temporal con olas e vento forte, afectou notablemente a obra do artista solitario de Camelle, Man o Alemán. Si antes fora o temporal de chapapote, coa marea negra do Prestige, o que case destrue a súa obra, e logo acabou coa sua vida, agora foi o temporal mariño destes días o que afectou o museo que estaba a comenzarse a construir e ecuperando as súas obras .
E que xa sabemos que a administración é moi lenta, sobre todo cando non hai moito interés, para conservar e facer un museo como era debido, e dende logo telo protexido das inclemencias dos temporais. Unha pena e unha pérdida, pola obra deste artista singular, solitario, que durante moitos anos construiu unha obra persoal, cos materiais da propia natureza,e restos que traía o propio mar. Seguiremos recordándote e apoiando o teu museo.
Un saúdo.

ASALTO MARROQUÍ O AIUN

Unha vez mais os gobernos poderosos abusan do seu poder sobre os pobos pobres e desamparados, como nestes días ocurre co asalto das tropas militares marroquís a un campamento saharaui do Aiun, donde había familias enteiras, con ancianos, mulleres e nenos, sin respetar os seus dereitos, destruíndo as tendas, detendo a xente, disparando e matando.
Sin que outros gobernos, entre eles o español, que ten que ver no asunto, tomen medidas, para que dunha vez por todas, o pobo saharaui teña dereito a un Estado propio, e a vivir na súa terra en paz. Na defensa dos que sufren como o pobo saharaui, debemos de tomar posicións o seu favor, e rechazar o asalto dos militares marroquís.
Un saúdo.

HOMENAXE A RICARDO CARBALLO CALERO

Era este un homenaxe merecido logo do centenario do seu nacemento, xa que o profesor Ricardo Carballo Calero, foi unha persoa que loitou sempre pola defensa do galego e da súa normalización. Foi escritor, ensinante de varias xeneracións, pensador sobre o idioma, estudioso da obra de Rosalía e outros escritores galegos, publicou numeros artigos de opinión, e tamén foi o pimeiro catedrático de Lingüistica e Literatura Galega. A súa presenza teremola a patir tamén de agora na estatua de homenaxe na avenida X.Carlos I, en Compostela, grazas a Fundación Meendinho. A miña sinxela aportación pictórica quere sumarse a estes homenaxes.
Un saúdo.

SOBRE OS PROBLEMAS DAS ARTES EN COMPOSTELA - 2

Pois seguindo comentando problemas das artes en Compostela, destacouse a desproporción que hai entre as inversións en infraestructuas culturais(como agora e o caso da Cidade da Cultura) e de grandes exposicións(algunhas sobre o xacobeo, a Cidade Interpretada, algunhas do CEGAC, entre outras moitas que se fan na nosa cidade), e a inversión, practicamente nula, que se fai nas Asociacións culturais e artísticas, o mesmo que nos proxectos dos propios artistas. Así falouse de casos concretos, como que non se fixo este ano a exposición colectiva COMPOSTELARTE, e que houbo pouco apoio para a edición do ROTEIRO ARTÍSTICO. Tamén sinalou o escultor Nando Pereiro, as dificultades que teñen os novos escultores, para mover, expoñer e difundir a súa obra, nunha cidade como a nosa de ampla tradición escultórica, e que sin embargo se gasten tantos cartos en proxectos como a Cidade Interpretada, de dudosa aceptación polo público, e donde non participou ningún artista de Compostela. Polo que se incidiu na necesidade das Institucións Composteláns, en apoiar, difundir e promocionar moito mais as artes e os artistas que traballan na nosa cidade.
Un saúdo.

SOBRE OS PROBLEMAS DAS ARTES EN COMPOSTELA - I

Que a actividade artística é principalmente individual xa se sabe, mais tamén e certo que temos que xuntarnos para reflexionar, discutir , aclarar cousas, reivindicar, presentar propostas, e para esto están as Asociacións Culturais e Artísticas, que hoxe teñen diferentes dificultades para medrar e conseguir cousas e melloras para os artistas e a cultura en xeral.
Da situación da arte en Compostela, organizouse unha charla-coloquio na Asociación Cultual O Galo, aproveitando a exposición "Roteiro no Galo" de 6 artistas de Compostela, donde participaron dous deles, o pintor Nolo Suárez e o escultor Nando Pereiro, que expuseron varias cuestións relacionadas precisamente coas dificultades das Asociacións e dos artistas na nosa cidade compostelán. Seguiremos contando algo mais outro día.
Un saúdo.

100 ANOS DO NACEMENTO DE LUIS SEOANE

Cúmprense 100 anos do nacimento de Luis Seoane, e con tal motivo percorren por distintas cidades exposicións de homenaxe. E non é para menos, xa que Seoane e considerado como un dos maiores intelectuales galeguistas dos últimos tempos. Coa súa actividade poliédrica, traballou en distintos campos, como o debuxo, o gravado, a pintura, os murales, a escrita, a poesía, diversas inicativas culturais para poñer en marcha revistas e editoriais, colaborou con debuxos e gravados en numeros libros dos nosos autores, e logo tamén xunto con I. Diaz Pardo, puxo en marcha o Laboratorio de Formas, Sargadelos, O Castro e o museo Carlos Maside.
Os pintores e os que andamos hoxe a voltas coa cultura e a arte, temos moito que aprender dun maestro como Luis Seoane. Aquí o meu pequeno agradecemento.
Un saúdo.

30 MIL FIRMAS EN DEFENSA DO IDIOMA GALEGO

Pois foron 30 mil firmas que recolleu "QUEREMOS GALEGO", para a defensa da lingua galega, nun momento en que dende o goberno do PP apoian mais o castelán e o inglés, que a nosa propia lingua, e logo presumen de galeguistas.
Por iso, os verdadeiros galeguistas, e os que queremos o galego, defendemos que se ensine, aprenda e fale, que non se sigan a perder falantes como está ocurrindo ata agora, sumándonos e firmamos, esta iniciativa, a ver si no Parlamento e damais instancias, fan realmente algo interesante para defender a nosa lingua, que é o mesmo que defender a nosa cultura e a nosa arte.
Un saúdo.

DOS PERIGOSOS LODOS ROXOS

Pasou en Hungría, pero podía haber pasado na nosa Galiza. Os lodos roxos, procedentes da industria do aluminio, desbordaron as súas balsas de contención e tintiron de roxo, dos óxidos férricos os pobos e terras, contaminando todo o que invadian. Non se trataba logo dunha acción artística, sinón dunha acción destructiva das empresas que solo miran o negocio, sin importarlle as consecuencias.
Na nosa Galiza, temos tamén a Alúmina-aluminio, coas súas balsas de lodos roxos, esperemos que os responsables agora tomen medidas para que unha catástrofe como esta non ocurra no Noso Pais. Eu mentras tanto, como pintor, seguirei utilizando os óxidos férricos na pintura, ben para denuncias, como contra as guerras, as contaminacións, os incendios, e tamén para temas de emocións e intensidades.
Un saúdo.

NO DÍA DA SAÚDE MENTAL

Hoxe día 10/10/10, que xa é coincidencia, celebrase o Día Internacional da Saúde Mental, saúde donde sempre hai deficiencias e moitas cousas por facer, como entre outras, superar os estigmas da enfermedade, mais medios e recursos, mais persoal sanitario, mais terapias ocupacionais, mais talleres de diveros temas e tareas. E dende logo as artes plásticas, poden e deben estar cada vez mais presentes neses talleres, os debuxos e pinturas dos enfermos mentais, sirven ademais de expresarse, para referenciar os seus medos, temores, mais tamén desexos, soños e esperanzas. Esperemos que os responsables políticos e sanitarios, teñan cada vez mais sensibilidade e interés por estes temas, o mesmo que a sociedade en xeral.
Un saúdo.

"ROTEIRO NO GALO"

Ten lugar estes días en Compostela, o Roteiro de Creación 2010, unha iniciativa interesante e novidosa, do L.C.A., en donde se combinan exposicións, visitas os talleres dos artistas, intervencións, arte na rúa, entre outras actividades.
En definitiva o que se trata e de dar a coñecer os traballos dos distintos artistas que traballan en Compostela, dun xeito directo, novidoso e atractivo, para que se achegue o público, compartindo e preguntando sobre as obras , os artistas e as iniciativas.
Na A. C. O Galo, presentouse a iniciativa " ROTEIRO NO GALO" , de 6 artistas, 2 escultores, Nando Pereiro e Alfonso Ramón, e 4 pintores : Estrela Rúa, Emma Rodriguez, Maribel dos Anjos e Nolo Suárez, facendo un percorrido polos seus traballos mais recentes.
Aquí está a foto dos artistas o día da apertura da exposición. Un saúdo.

ARTE E BIODIVERSIDADE

Este ano 2010, foi considerado pola ONU, como ano Internacional da Biodiversidade, e así o entenderon os concellos de Gois e de Oroso, o facer as súas respectivas convocatorias artísticas.
Participamos no OrosoArtes 2010 con ese lema, numerosos artistas, sensibles coa defensa do medio ambiente, e que puxemos a nosa arte neste certamen, o interés da biodiversidade e da riqueza natural, para defender os ecosistemas dos depredadores e especuladores de todo tipo.
Ahi participaron amigos-as, como Estrela Rúa, Maribel dos Anjos, Nando Pereiro, Alfonso Ramón, e eu mesmo , entre outros-as. A miña obra titulabase precisamente : Diversidade Natural.
Un saúdo.

REQUIEM 4 POLOS MONTES QUEIMADOS

Esta xa é a ultima fase do cadro, e espero que tamén sexa o final das queimas dos nosos montes e da destrución da nosa natureza.
Un saúdo.

REQUIEM 3 POLOS MONTES QUEIMADOS

Sigo a completar o cadro con novas aportacións.

REQUIEM 2 POLOS MONTES QUEIMADOS

Continuación do traballo sobre os montes queimados.

REQUIEM POLOS MONTES QUEIMADOS

Como agora, coa chegada deste tempo outonal, parece que se apagan os incendios dos nosos montes, solo queda o Requiem pola paisaxe destruída. E desto vai este traballo meu, no que estiven traballando durante tempo, pois é unha obra de gran formato. E tamén as sucesivas fases pola que foi pasando.
Un saúdo.

ARTE POSTAL. CAMIÑO

Está tendo lugar xa dende fai algún tempo a exposición de Arte Postal . Camiño, no CEGAC, organizada polo artista compostelán Manoel Bonabal e coordinada tamén por Cristina Trigo, donde se poden ver unhas cerca de 200 obras, entre postales, debuxos, cartas, gravados, etc., procedentes de distintos artistas de distintos paises.
Xa que a arte postal, arte enviada por correo, ten a liberdade de expresarse en distintos soportes, coa liberdade, coa rapidez expresiva, con experimentación e indagación, comunicando emisor e receptor, e logo o público, e aínda que se poña un título, a libertada interpretativa e total. Así o demostra esta exposición, ben montada, moi participativa e moi diversa en soportes e materiais, por elo enhoraboa os organizadores.
Eu participo con esta obra de diversas rutas ou camiños imaxinados.
Un saúdo.

INTENSIFICASE A LUZ CO VERÁN

A luz do verán intensifica as cores da propia natureza, e para os que andamos a voltas cos pinceles e botes de cores, queiramos ou non, parece que esto nos afecta logo no proceso e resultado dos traballos pictóricos. O mesmo que o brote das frores, das follas, das árvores, fai tamén que se preste atención os temas da natureza, intensificada e mais viva pola luz e o sol.
Un saúdo.

OUTRA VEZ VOLVE O LUME

Si outra vez mais os incendios son noticia, polo monte que arrasan, polas vidas que destruen, polas pérdidas naturais e económicas, etc. Falla a política de prevención, con montes limpos e traballados, falla a política de concienciación para valorar o noso monte, e tamén debe fallar a política de vixianza e control, sobre os posibles incendiarios e zonas de alto risco. Así pois varios fallos que fan que os incendios sigan a destruir os nosos montes.
Dende as artes plásticas, os que somos sensibles coa arte e natureza, temos que seguir dende o noso campo, a traballar para aportar algo en defensa do noso monte, da nosa natureza e da nosa vida.
Un saúdo e por un verán sin incendios.

A VOLTAS COS TOROS

Dende que en Cataluña se suprimiron as corridas de touros, a polémica volveu a saltar. Opinións para todolos gustos, de que si é arte e cultura, de que de eso nada e solo é tortura. En realidade sempe se escoitou que era unha festa taurina, aínda que de festa ten pouco, xa que hai dende logo tortura e morte dun animal, e as veces tamén dos cabalos e toureiros.
A cultura, e coñecemento, reflexión, invención, transmisión de valores humanos, e os toros pouco teñen de esto. O mesmo que outras festas donde se maltratan animais.
Ademais aquí, na Galiza, os touros e vacas, sempre foron moi respetados por ser animais para o traballo e as granxas. As corridas de touros son cousas de uns cantos "señoritos", e o que non pode ser e que algúns concellos se dén subvencións importantes as peñas taurinas, como si fosen asociacións culturais(que non son), e logo en cambio a outras asociacións cultuais e artísticas, non llas dean nada nin conten con elas.
Un saúdo e bon verán.

CO VERÁN CHEGAN INCENDIOS

Xa estamos no verán, tempo de lecer, paseos, calor, sol, praias, ríos, mais tamén o risco de incendios dos nosos montes, que destruen a natureza, árvores, animais, plantas, a morte e negrura enchen os horizontes naturais, que fan en ocasións algúns desalmados de forma intencionada.
Combatirei a calor con auga e sombra, e os incendios coas denuncias, críticas e traballos na miña arte.
Un saúdo.

HOMENAXE A ROSALÍA DE CASTRO

Cumprense 125 anos do pasamento de Rosalía de Castro, a nosa gran poetisa, das paisaxes, das inxustizas, reivindicativa, defensora dos dereitos da muller en tempos difíciles. E tamén agora temos tempos difíciles, co Panteón de Galegos Ilustres pechado en moitas ocasións, apenas anunciado, ou sin dar a coñecer , o mesmo que os traballos dos autores alí enterrados.
Por iso todolos actos que se van a facer para reivindicar a figura de Rosalía son importantes. Así tamén a miña pequena contribución con este traballo artístico.
Un saúdo.

ARTE E CELEBRACIÓNS NATURAIS

Agora que xa comenza o verán, hai diversas celebracións festivas populares, onde elementos naturais son protagonistas. Valgan 2 exemplos, as sardiñadas do S. Xoán, e a Rapa das bestas.
Agora ben, hai que defender, e tamén dende as artes plásticas temos cousas que aportar, que non se destruian estes elementos naturais, que non se use dinamita para pescar, e que non se queimen os montes, xa que amenazan a vida dos animais, e tamén dos cabalos .
Un saúdo.

BREVE HOMENAXE A JOSÉ SARAMAGO

Acaba de falecer o gran escritor José Saramago, escritor comprometido coas causas xustas, que através das súas obras describía problemáticas da vida, da sociedade e do sistema no que vivimos. Sempre con imaxinación, reflexión e sentimento. Así o demostrou en novelas como Memorial do Convento, Ensaio sobre a cegueira, Ensaio sobre a lucidez, A caverna, Caim, entre outras. Mais ademais, un home sinxelo, que aínda sendo Premio Nobel, non lle interesaban os méritos nin a fama, solo traballar por unha sociedade mais humana e mellor.
Sirva este pequeno homenaxe para non esquencer dende a cultura e as artes plásticas o seu labor, humano, político, cultural e social.
Nolo Suárez.

HOMENAXE A CARLOS ASOREY

Onte diá 12 celebrouse no Auditorio de Galicia a Festival de Homenaxe a Carlos Asorey, falecido fai un tempo, e alma mater xunto coa súa muller Carmen, do Club de Jazz, DADO DADÁ, que cumple xa 3o anos e sigue funcionando, como quería Carlos e Carmen, con música, maxia, humor, pintura, e diversas actividades culturais. Polo que no festival houbo un pouco de todo esto.
A miña contribución en pintura con dúas obras tamén en recordo de bós momentos pasados no Dado con Carlos e Carmen.
Un saúdo.

DÍA MUNDIAL DO MEDIO AMBIENTE

Os días da defensa do Medio Ambiente deben de ser todos os do ano, non só un en particular. Mais neste ano defendese os territorios patrimonios da cultura e da identidade, dende edificios e construccións emblemáticas, ata eses paisaxes naturais, que non podemos permitir que destruian os especuladores, solo por sacar cartos e beneficios.
Un saúdo.

CONTRA A VIOLENCIA DAS ARMAS

A violencia das armas, sempre leva consigo mortes, guerras, destruccións. E os comprometidos coa paz temos que estar en contra das violencias, e dende as artes plásticas tamén temos que facelo, non podemos quedar a marxe, como neste caso actual do asalto por tropas israelís os barcos de axuda humanitaria, causando mortos, feridos, e impedindo a axuda humanitaria os refuxiados palestinos.
Un saúdo.

ESTAMOS EN MAIO

E o mes de Maio, o mes onde a natureza expande a súa potencialidade, medran as plantas e as arbores, saen as frores, melloran os días, e polo tanto pode haber un certo optimismo, a pesar das noticias de crisis, baixa de salarios, recortes de prestacións, carestía da vida.
Mais ahí está o Maio frorido, para darnos ánimos a seguer loitando contra as dificultades e polos nosos dereitos, que non debemos deixar que no los quiten.
Un saúdo.

QUEREMOS GALEGO

Queremos o galego, porque é a nosa lingua, o noso idioma, e polo tanto temos que estar orgullosos del, xa que forma parte imprescindible da nosa cultura. Todolos actos, reivindicacións, propostas, en defensa do galego son necesarios, xa que cada día que pasa perdense falantes. Polo tanto non podemos permitir, ataques ou retrocesos o noso idioma.Todo o que aportemos, tamén dende as artes plásticas, será para que siga tendo vida activa e futuro.
Un saúdo.

ARTE E LIBERDADE

A arte sempre estuvo camiñando xunto a liberdade, tanto dende o punto de vista técnico ,co emprego de diversas técnicas que o artista escolle, ata as diversas temáticas, ata o proceso creativo, onde van sucedendose cousas non prevista, e que logo vanse incorporando a mesma obra.
E dende o punto de vista do compromiso, pois numerosos artistas tamén a través da súa arte, defenderon e defenden a xusticia social, a defensa do medio ambiente, contra as guerras, contra a fame, a defensa da cultura e das linguas dos pobos, nunha aposta pola democracia participativa e activa, a solidaridade e unha sociedade mais xusta e humana.
Un saúdo de Nolo.

A UXÍO NOVONEYRA

Neste día das Letras Galegas 2010, adicaselle a o gran poeta do Courel Uxío Novoneyra, defensor da nosa lingua, das causas xustas, comprometido coa defensa dos pobos, da liberdade, decidor activo da súa poesía, do canto da terra, do amor, do compromiso e da liberdade.
Importancia plástica tamén teñen os seus CALIGRAMAS, as palabras precisas para describir o necesario, coa forza da grafía, coa impulsividade e expresividade que o achega a plástica expresionista, o automatismo e grafismo, a conexión de escrita e pintura gráfica, mais sempre para decir, para sentir, o compromiso coa terra, coa lingua galega, co pobo, coa cultura, e con todo un Pais, que quere ser orgulloso do seu.
Nolo Suárez

EN DEFENSA DA NATUREZ

A natureza que cada vez mais está sendo agredida por numeros elementos contamiñantes, escombros, augas residuais, basuras de todo tipo, necesita unha defensa, e dende logo dende as artes plásticas temos que contribuir a elo.
Vai ahí unha pequena mostra con estas obras, que dende logo seguirán outras tamén na mesma dirección.
Un saúdo.