Pois entre un conservadurismo que está imperando nalgúns estamentos, coa volta o de antes, o clericalismo e tradicional, e o postmodernismo mais radical , que din pintar sin pintura, e que curiosamente tamén en ocasión apoiado por gobernos conservadores, atopamonos moitos dos pintores actuales, que aínda consideramos que a pintura ten algo que decir, que sirve de canle de comunicación e expresión, de sentimento e reflexión, de crítica constructiva e que amplia os coñecementos das persoas.
Unha pintura, inxerida na nosa cultura, que bebe de certas tradicións nosas, mais que se actualiza e moderniza, e que intenta aportar algo novo e interesante a sociedade, para que esta sexa mais xusta, solidaria, democrática e implicada nos problemas sociais e culturais do noso Pais.
No hay comentarios:
Publicar un comentario